Zemestan

دلنوشت و اجرا : تورج توجی هوا سرد و زمستان و سوز دارد انگار، روزگار زمان در غروب و ما غریب و شب هم که انگار بی حوصله، یا که بی حوصله تر آسمان مه آلود و چشمها انگار که تیره، یا که تیره تر نه ماهی، نه ستاره ای، نه حتی سوسوی نوری چشمها هم که گویی انگار همه یخ بسته یکی در اندوه دیروز و یکی در فکر امروز و یکی در ماتم فردا یکی در پی یکی و  یکی پی در پی در فرار   و یکی گریزان ز یکی و یکی بی نان و یکی بی پول و یکی بی درمان عجب درد بی درمانی ست زندگی... یکی هم گشته حیران از بازی دنیا